Platforma edukacyjna BHP

ilość substancji chemicznej wchłonięta do organizmu określoną drogą (oddechową, przez skórę lub układ pokarmowy), warunkująca brak lub wystąpienie określonych efektów biologicznych, wyrażonych odsetkiem organizmów, u których je stwierdzono. Dawka podawana jest w ilościach

jednostka służąca do oceny wielkości jonizacji powietrza pod wpływem promieniowanie jonizacyjnego, np. rentgenowskiego lub gamma; jest mierzona w kulombach na kilogram (C/kg).

ilość substancji chemicznej, niewywierająca ujemnych skutków w testowanym organizmie. Jest niższa od dawki progowej i oznacza, że substancja jest w pełni bezpieczna.

najmniejsza ilość substancji chemicznej, która po wniknięciu do organizmu wywołuje określony skutek biologiczny lub kliniczny u 5,0% organizmów

taka dawka substancji, która powoduje określone zmiany biologiczne lub kliniczne u 50,0% organizmów testowanych.

najmniejsza dawka substancji chemicznej powodująca śmierć100% organizmów testowanych.

(dB) 0,1 bela B (zob. BEL).

Defibrylacja, defibrylacja elektryczna – zabieg medyczny, stosowany podczas reanimacji. Polega na zastosowaniu impulsu elektrycznego prądu stałego o określonej energii, zewnętrznie poprzez powierzchnię klatki piersiowej w celu wygaszenia najpoważniejszych zaburzeń rytmu serca - migotania komór (łac. fibrillatio ventriculorum) oraz częstoskurczu komorowego bez tętna.dosłownie oznacza zakończenie migotania komór. Jest jedyną, a zarazem skuteczną metodą zwiększającą szanse przeżycia podczas ciężkich zaburzeń pracy serca. Wykonana w ciągu 3 minut od utraty przytomności pozwala na przeżycie w 75% przypadków.

To urządzenie medyczne służące do przeprowadzania zabiegu defibrylacji serca.

wymagany okres, w którym artykuły sterylizowane tlenkiem etylenu zostaną pozbawione jego toksycznego działania, przy czym okres wietrzenia zależy od warunków: temperatury i wentylacji oraz rodzaju materiału, z którego wykonane są artykuły medyczne.