możliwość tworzenia przez gazy palne, pary palnych cieczy, pyły lub włókna palnych ciał stałych, w różnych warunkach, mieszanin z powietrzem, które pod wpływem czynnika inicjującego zapłon (iskra, łuk elektryczny lub przekroczenie temperatury samozapalania) wybuchają, czyli ulegają gwałtownemu spalaniu, połączonemu ze wzrostem ciśnienia; rozróżnia się następujące strefy zagrożenia wybuchem: strefa 0 - strefa, w której mieszanina wybuchowa gazów, par lub mgieł występuje stale lub długotrwale w normalnych warunkach pracy; strefa l - strefa, w której mieszanina wybuchowa gazów, par lub mgieł może występować w normalnych warunkach pracy; strefa 2 - strefa, w której istnieje niewielkie prawdopodobieństwo wystąpienia mieszaniny wybuchowej gazów, par lub mgieł, przy czym mieszanina wybuchowa może występować jedynie krótkotrwale; strefa 20 – strefa, w której mieszanina wybuchowa pyłów występuje często lub długotrwale w normalnych warunkach pracy; strefa 21 (22) - strefa, w której zalegające pyły mogą krótkotrwałe stworzyć mieszaninę wybuchową wskutek przypadkowego zawirowania powietrza.